Kevin Hakkında Konuşmalıyız izle

Sadece yarım saat izleyebildim

Bu kadar yaptığı şeyin altında sadece annesinin gözüne var olabilme çabasının yattığını düşününce insan çok üzülüyor. Annesi doğum sonrası depresyon yüzünden Kevin'a ihtiyacı olan ilgiyi verememekle kalmayıp ona düşmanıymış gibi davrandığı için Kevin annesinin onu sevmediğini düşünüyordu. Bu yüzden de zamanla annesinin ilgisini çekmek için histriyonik bir kişilik kazandı. Bunun en büyük kanıtı da "Alıştığımız her şey onları sevdiğimiz anlamına gelmez, senin bana alıştığın gibi." cümlesi oluyor şüphesiz

Sabır taşını çatlatacak derecede bir film. Filmin sinematografisi ve kurgusuna bayıldım. İlerleyişi de gayet güzeldi. Oyunculuklar çok iyiydi. Ana konu ebeveynlik olduğu için haliyle evlat sahibi olan kişileri bu film daha fazla içine çekecektir. Bu nadide psikolojik filmi kesinlikle izleyin. 8/10

Oncelikle izledigim nadir psikolojik filmlerden biri oldugunu soylemek isterim.Ayni anda birkac duyguyu yasatti.Ozellikle bazi kisimlarda nedensizce agladim.Duyguyu cok iyi aktaran bir film oldugu asikar.Karakterlerin aktarimi cok muazzam yapilmis ozellikle de Kevin ve annesinin iletisimi guzel islenmis ve aralarindaki sorunu yeterince acik anlatmisti.Kevin karakterini tam olarak suclu bulamiyor ayni zamanda annesinin durumuna da uzuluyorsunuz bu bakimdan da karakterlerin psikolojisini anlamaniz icin sahneler vardi.Sureklilik acisindan cok surukleyici bir film oldugunu soyleyemem.Ama izledigime pisman olmadim cunku cok sey katti bu film bana.Eger surukleyici olmadigi icin izlemiyorsaniz son 30 dakikasini izleyebilirsiniz ancak hikayeyi tam olarak anlayabilmek icin tamamini izlemenizi öneririm.Bence guzel bir yapim.

“Ratcatcher” (1999) ve “You Were Never Really Here” (2017) gibi sıra dışı filmlerin de yönetmeni olan Lynne Ramsay, bir başka usta işi film olan “We Need to Talk About Kevin” ile bu akşamki “Evde Sinema Keyfi” konuğum oldu… Yönettiği tüm uzun metrajlı sinema filmlerinde olduğu gibi bu filmin senaryosu da yine kendisine ait… Lynne Ramsay dışında filmdeki bir diğer usta da, 112 dakika boyunca buğulu gözlerle “sabır, sabır ya sabır” dercesine bakan anne Eva Khatchadourian karakterini canlandıran Tilda Swinton… Sanıyorum daha önce “Michael Clayton” (2007) daki rolü ile 2008’deki ödül töreninden evine Oscar heykelciği ile döndüğü için Academy ödülleri jürisi bu kez onu es geçmiş ve o yılın ödülünü “The Iron Lady” (2011) deki Margaret Thatcher karakterini canlandıran Meryl Streep’e vermiş… Filmde, Kevin karakterini canlandıran Jasper Newell ve Ezra Miller’da gerçekten çok iyi iş çıkartmışlar… Sonuç olarak Lynne Ramsay, düşük bütçeyle de (yaklaşık 7 milyon dolar) kaliteli işler yapılabileceğini dosta düşmana bir kez daha göstermiş… Ancak kimse alınıp darılmasın ama yine üzülerek söylemeliyim ki, maalesef bu filmde yanan ve yıkılan köprüler, mantar gibi dakika başı patlayan bombalar, takla atan otomobiller, uçan tekmeler gibi bol aksiyon sahneleri ve bilgisayar mucizesi görsel efektlerle cilalanmış büyük bütçeli Hollywood prodüksiyonlarından hoşlananlara göre değil… Bu tür filmlerden hoşlananlara, “We Need to Talk About Kevin”ın her bir dakikası bitmek tükenmek bilmeyen bir kabir azabı gibi gelebilir… O yüzden de bu filmden kesinlikle uzak durmalılar… Arşivime de dâhil ettiğim bu filmi ben büyük bir ilgi ve keyifle izledim… Umarım sizlerde seversiniz… İzleyecek herkese keyifli seyirler…