Joker izle

Joker'in nasıl Joker haline geldiğini anlatan bu film tam anlamıyla bir dram şaheseri. Oyunculuk performansları olağanüstü, atmosfer etkileyici, senaryo derin ve müzikler büyüleyici. Filmde aradığınız her unsuru bulmak mümkün. DC çizgi romanlarındaki favori karakterim olan Joker için böyle bir yapımın ortaya konmuş olması beni gerçekten memnun etti.

Todd Phillips, "Felekten Bir Gece" ve "Git Başımdan" gibi komedi filmlerinin ardından, risk alarak "Joker" gibi derin bir dram filmiyle karşımıza çıkıyor ve bu riskin altından başarıyla kalkıyor. Joker karakterini sinemaya uyarlamak, hem karmaşıklığı hem de derinliği nedeniyle oldukça zorlu bir iş. DC çizgi romanlarını okuyanlar, Joker'in hem bir cani hem de zaman zaman haklı görülebilecek bir figür olduğunu bilirler. Bu karmaşık karakteri izleyiciye aktarmak ve delilik boyutunu yansıtmak kolay bir iş değil.
Filmde, ciddi akıl sorunları olan Arthur Fleck'in hayatla mücadelesine tanık oluyoruz. Ne kadar çabalasa da, hayatın ona sürekli engeller çıkardığını görüyoruz. Geçmişinden gelen akıl sağlığı sorunları ve annesinden miras kalan travmalar, Arthur'un hayatını daha da zorlaştırıyor. Joaquin Phoenix, bu karmaşık karakteri canlandırırken olağanüstü bir performans sergiliyor. Film, zaman zaman tek kişilik bir gösteriye dönüşüyor ve bu da Joker karakterine odaklanmayı kolaylaştırıyor. Çizgi romanlardan farklı olarak, filmde bazı olaylar yeniden yorumlanmış. Örneğin, Arthur'un silah alması ve ardından ihanete uğraması gibi sahneler, çizgi romandaki farklı bir hikayeden uyarlanmış. Ayrıca, Joker'in gülme hastalığı, kimyasal bir kazadan ziyade geçmiş travmalar ve ilaçların yan etkisi olarak sunulmuş. Bu değişiklikler, hikayeyi daha gerçekçi kılmak amacıyla yapılmış gibi görünüyor.
Film, aynı zamanda toplumdaki gelir eşitsizliğini ve zenginlerin olaylara tepeden bakışını da eleştiriyor. Hikaye, bir başkaldırıya dönüşse de, bu başkaldırının bir talkshow üzerinden sunulması oldukça etkileyici. Murray karakterine duyduğu hayranlık ve baba figürü arayışı, Arthur'un hikayesini derinleştiriyor. Ancak, sonunda gerçeklerle yüzleşmesi ve asıl şakanın ne olduğunu seyirciye aktarması, Joker'in vermek istediği mesajı güçlendiriyor.
Filmin sonunda, Joker'i akıl hastanesinde görüyoruz ve bu da izleyicinin kafasında "Acaba tüm bunlar Arthur'un zihninde mi yaşandı?" sorusunu uyandırıyor. Bu olasılık mümkün olsa da, hikayenin DC evreninden tamamen kopması anlamına gelebilir. Belki de bu son, gelecekteki filmler için bir kapı aralıyor.
Müzikler, görseller, diyaloglar ve koreografik sahneler oldukça başarılı. Joker'in gülme hastalığı, çevresindekileri rahatsız ediyor ve bu da bana Kemal Sunal'ın "Gülen Adam" filmini hatırlatıyor. İnsanların bu durumdan rahatsız olması, toplumun umutsuzluk seviyesini iyi yansıtıyor.
DC evrenindeki filmler arasında "Joker", kesinlikle ilk üçte yer alabilecek bir yapım.

Filmdeki bazı detaylardan bahsetmem gerekiyor, bu yüzden biraz spoiler içerebilir.
Filmde işlenen cinayet sahneleri gerçekten etkileyici bir şekilde çekilmiş. Yönetmenin kamerayı yavaşça kaydırması ve gerilim yaratan müziklerle sahneleri desteklemesi, izleyiciyi adeta içine çekiyor. Joaquin Phoenix'in bazı sahnelerdeki bakışları ise gerçekten büyüleyici. Sadece bakışlarıyla bile çok şey anlatabiliyor. Ayrıca, Joaquin'in koşma tarzı da filme mükemmel bir şekilde uyum sağlıyor; eğer daha farklı koşsaydı, filmin atmosferi tamamen değişebilirdi.
İş arkadaşı olan cüceyi öldürmemesi ve ona kapıyı açması da oldukça etkileyici bir sahneydi. "Bana sadece sen iyi davranmıştın" gibi sözleri, karakterin derinliğini ve karmaşıklığını ortaya koyuyor. Yan rollerdeki oyuncuların performansları da oldukça kaliteli ve bu kalite film boyunca hissediliyor. Joaquin'in ağzına akan kanla gülümsemesi ise unutulmaz bir sahneydi.
Film, "özgür irade var" diyenlere adeta tokat gibi bir cevap niteliğinde.

Joker filmi, Venedik'te ödül kazanmasıyla dikkat çekti ve bu başarıyı hak ettiğini söylemek yanlış olmaz. Her ne kadar bir Hollywood yapımı olsa da, filmde sanat filmi havası hissediliyor. Geleneksel ve klişe kahraman filmlerine adeta meydan okuyan bir yapım. Özellikle Joaquin Phoenix'in performansı, filmin en güçlü yanlarından biri. Duygusal geçişleri ve karakterin derinliğini yansıtma biçimi gerçekten etkileyici. Müzikler, kamera açıları ve genel kurgu, her detayın özenle düşünüldüğünü gösteriyor. Yönetmenin komedi türünden böyle bir dram çıkarması beni oldukça şaşırttı. Film sadece Joker karakterine odaklanmıyor; aynı zamanda toplumsal mesajlar da içeriyor. İzlerken adeta bir sosyoloji kitabı okuyormuş gibi hissettim. Bu yönüyle bile ödül kazanabilecek bir yapım. Kesinlikle izlenmeye değer.
Puan: 8.9

Film, beklentilerin oldukça altında kalıyor. Harika olarak nitelendirilemez, ancak izlenebilir bir yapım. Bazı platformlarda V for Vendetta ile karşılaştırılmış, ancak bana göre V for Vendetta bu filmden çok daha üstün ve benim favorim.

Todd Phillips'in yönettiği 2019 yapımı Joker, sinemada daha önce birçok kez karşımıza çıkan Joker karakterinin en merak edilen ve en çok bütçe ayrılan versiyonu olarak dikkat çekiyor. Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan ödülünü kazanarak beklentileri daha da yükseltti. Ancak, filmden bir The Dark Knight temposu bekleyenler hayal kırıklığına uğrayabilir.
Joker, karakterin nasıl Joker'e dönüştüğünü ve toplumun onu nasıl dışladığını anlatıyor. Umutsuzluk, varoluş sancısı ve toplumun alt kesiminin bir yansıması olarak Joker karakteri karşımıza çıkıyor. Akira Kurosawa'nın "Çıldırmış bir dünyada sadece deliler aklı başındadır" sözü, filmi izlerken aklımdan çıkmadı. Sinematografik açıdan etkileyici bir yapıya sahip olan film, 70'ler ve 80'lerin atmosferini başarılı bir şekilde yansıtıyor.
Filmde derin bir kapitalizm ve zengin karşıtlığı teması işlenmiş ve Joker'in dönüşümü sırasında bu hissediliyor. Toplumdaki ekonomik ve sosyo-kültürel farklılıklar da hikayeye dahil edilmiş. Film, sadece bir süper kahraman ya da anti kahraman hikayesi değil, aynı zamanda klasik filmlere bir saygı duruşu niteliğinde. The French Connection, The King of Comedy ve Taxi Driver gibi filmlerin estetiği ve atmosferi yakalanmaya çalışılmış. Müzik kullanımı bazı sahnelerde abartılı olsa da genel olarak başarılı buldum. Ancak, senaryo konusunda biraz zayıf kalmış; bunun nedeni yönetmenin Joker karakterine fazla odaklanması olabilir. Bu yüzden, Nolan'ın yarattığı Joker daha güçlü bir etki bırakmıştı. Oyunculuk açısından Joaquin Phoenix, son yılların en unutulmaz performanslarından birini sergilemiş ve filmi adeta tek başına sırtlamış. Oscar'ın açık ara favorisi ve kazanırsa kimse şaşırmayacaktır.
Sonuç olarak, Joker oyunculukları ve sinematografisiyle sinemada izlenmeye değer bir film olmuş. Ancak, yılın en iyi filmi olup olmadığı tartışmaya açık. Puanım 70/100.

"Zihinsel sağlığı yerinde olmayan bir bireyi, onu değersizleştirip dışlayan bir toplumla karşı karşıya bırakırsanız, sonuçlar kaçınılmaz olur.
Sonuçta, toplum kendi ektiğini biçer."

"Zihinsel sağlığı yerinde olmayan bir bireyi, onu değersizleştirip dışlayan bir toplumla karşı karşıya bırakırsanız, sonuçlar kaçınılmaz olur.
Sonuçta, toplum kendi ektiğini biçer."

Bize sosyal normlara uymanın insanın iç dünyasını nasıl baskıladığını ve yeri geldiğinde nasıl özgür kalabileceğimizi göstermiş olan bir başyapıt.