Babil izle

"50 yıl sonra doğacak bir çocuk, bir ekranda titreyen görüntüne rastlayacak ve seni tanıyormuş gibi hissedecek, sanki bir arkadaşıymışsın gibi. Ama sen o doğmadan önce ölmüş olacaksın."
"Babylon", sinema tarihine yazılmış bir aşk ve intihar mektubu olarak karşımıza çıkıyor. Aşk kısmını ustalıkla işlerken, intihar kısmında ise aşırıya kaçarak izleyicide ekşi bir tat bırakıyor. 3 saatlik süresinin en az yarısını verimli kullanamıyor. Film, bir gösteriye dönüşme arzusuyla öyle bir kalabalık ve takip edilmesi zor bir hız yakalıyor ki, genel olarak övülen yüksek temposu ruhu daraltıyor. Ana tema müziği, birkaç kez duysak beğeneceğimiz bir parça iken, dakikalarca dinletilerek inmek istediğimiz bir hız trenine dönüşüyor. Ancak, ilk bir saatin ardından yavaşlayarak olması gereken hıza ulaşıyor ve karakter gelişimlerini - her ne kadar problemli olsalar da - daha iyi göstermeye başlıyor.
Film, gösteri olma takıntısına sahip. Yönetmen Damien Chazelle'in önceki eserlerinde de benzer tercihler olduğu için bu seçimi yadırgamıyorum. Abartılı bir dili var ve ben de tuhaf potansiyel taşıyan her şeyi seviyorum. Ancak, filmin her noktasına abartı ekleyip merak unsurunu doğal olmayan yollarla sağlamaya çalışmasını yadırgıyorum. Bu kadar zaman kaybı içinde dört ana karakteri anlatmaya çalışınca, karakterlerin kırılma noktaları sağlam ve etkileyici olmuyor, gürültü içinde kayboluyorlar. Evet, Hollywood'un gerçekleri içinde kayboldukları anlatılıyor ama ben burada metaforik anlatımdan bahsetmiyorum.
Bu büyük problemin dışında, yer yer çok eğlendim. Sinematografiye, dönemi yansıtma şekline ve oyunculuk performanslarına bayıldım. Brad Pitt fena değildi ancak Margot Robbie ve Diego Calva muazzamdı. Li Jun Li ve Jovan Adepo ise potansiyel yıldız adayları olduklarını gösterdiler. Sessiz filmden sesli filmlere geçişte yaşanan kariyer krizlerini, sektördeki fırsat eşitsizliği ve ırkçılığı, sinemayı tekeli haline getiren zümrenin ikiyüzlülüğünü de hiç fena anlatmadı film. Gişede başarısız olmasının sebebi kesinlikle kötü oluşu değilmiş. Çünkü parça parça da olsa uzun yıllar hatırlanacak bir iş. Chazelle, heykeltıraş değil de bahçıvan olmaya karar verseydi, başyapıt sınırlarında bile dolaşabilirdi.

iyi güzelde ne biliyim tamamen soru işareti bir film, noldu ne bitti o iki çift neden çöldeler kız neden bukadar azgın adam neden kaçmış onlarca soruyu cevapsız bırakan bi film

.......................Bir tüfek nelere yol açtı.

bu tarz filmlerin yönetmeni inaritudan bence vasat bir seyirlik, acınası bir havası var ancak ben çok kendime içselleştiremedim, konusu da fena değil aslında ama bir şekilde filme ısınamadım, açıklaması güç...

Film; gösterdiğinden daha derin anlamlara sahip olması, hem hikâyelerin hem de alt metinlerinin sağlamlığı açısından hayranlık uyandırıcı. Japonya'daki hikâye sandığımızdan daha kuvvetli bir zincir ile bağlı olabilir diğer iki hikâyeye. Şimdi güzel bir inceleme metni bulup keyifle okuyacağım. Kolay kolay pişman olmayacağınız bir film, iyi seyirler.

Bu filmi beğenenler ve beğenmeyenler olmuş saygıyla karşılarım ama ben beğenenler tarafındayım.Çünkü kurgu ve senaryo başarılı ayrıca olay döngüsü sizi hayran bırakıyor. Oyunculuğa zaten söylenecek söz bulamıyorum.İzlemek için kararı siz verin.